"Hoe is dit duurzaam?" - Modderkolk luidt noodklok over knips en emissiebeleid

De gemeente wil de binnenstad groener maken, met meer ruimte voor voetgangers en fietsers, en minder voor gemotoriseerd verkeer. Dat klinkt sympathiek, maar voor taxibedrijven als Taxi Modderkolk begint het beleid uit te lopen op een regelrechte blokkade van hun bestaansrecht.

Vanaf 2030 worden delen van het centrum afgesloten voor doorgaand verkeer, met als gevolg dat taxi’s niet langer via hoofdstraten als de Stationsstraat of de Molenstraat mogen doorrijden – zelfs niet als een passagier verderop een duidelijke bestemming heeft. “We moeten letterlijk keren op de weg als iemand verderop in de straat woont,” zegt Modderkolk, eigenaar van het Apeldoornse taxibedrijf. “Dat is niet alleen onlogisch, het zorgt ook voor extra brandstofverbruik, onnodige wachttijd voor klanten én opstoppingen aan de rand van de stad.”

Modderkolk is niet tegen vergroening, benadrukt hij. Sterker nog: het bedrijf beschikt al over meerdere elektrische voertuigen en de dieselwagens tanken uitsluitend biodiesel, een milieuvriendelijker alternatief dan fossiele diesel. “We nemen onze verantwoordelijkheid serieus,” zegt hij. “Maar het moet wel haalbaar blijven. Duurzaamheid is belangrijk, maar niet tegen elke prijs.”

Volgens Modderkolk slaan we door. “Wij rijden niet zomaar voor ons plezier door het centrum. Wij brengen mensen waar ze moeten zijn – vaak ouderen, zieken of mensen met een beperking. Wat de gemeente nu doet, is dat onmogelijk maken.”

Ook de aangekondigde zero-emissiezone vanaf 2030 stuit op onbegrip. “Alleen nog elektrische taxi’s toestaan klinkt mooi, maar het is een papieren werkelijkheid. Elektrische voertuigen zijn voor kleine ondernemers nauwelijks te betalen. En als je ze al hebt, kun je uren per dag aan de laadpaal staan terwijl je klanten moet helpen.”

Volgens Modderkolk is er bovendien sprake van scheve concurrentie. “Grote deelplatforms krijgen subsidie om hun elektrische wagens de stad in te sturen. Ondertussen moeten wij het maar zien te redden zonder hulp.”

De gevolgen voor kwetsbare groepen zijn volgens hem onderschat. “Onze klanten kunnen straks niet meer instappen in hun eigen straat. Ze moeten verder lopen of maar hopen dat er ergens een Uber is. En zij helpen je moeder niet in een rolstoel.”

Een groene stad is volgens Modderkolk een mooi streven, maar mag nooit ten koste gaan van bereikbaarheid en menselijke maat. Wanneer kwetsbare groepen buitengesloten raken, verliezen we de kern van wat een stad leefbaar maakt. Duurzaam beleid moet verbinden, niet uitsluiten.